Από τους dilettanti στην επιστημονική γνώση.
O θαυμασμός για τον αρχαίο ελληνικό και ρωμαϊκό πολιτισμό, που εξαπλώνεται στη Δύση από το 15ο αιώνα, ενέτεινε το ενδιαφέρον για τα νομίσματα παλαιότερων εποχών, λόγω της καλλιτεχνική τους αξία, της λειτουργίας τους ως τεκμήρια ιστορίας και της άμεσης σύνδεσής τους με το παρελθόν.

Παράλληλα με τη συγκρότηση συλλογών από βασιλείς, ηγεμόνες και εύπορους ιδιώτες αναπτύσσεται τον 16ο αιώνα και η επιστημονική προσέγγιση του υλικού.
H σύνταξη καταλόγων με περιγραφές και συχνά απεικονίσεις νομισμάτων αφενός είναι ένας τρόπος για να διασφαλιστεί η ακεραιότητα των συλλογών και αφετέρου αποτελεί την απαρχή για τη συστηματοποίηση των νομισματικών ερευνών, με πρωταρχικό στόχο την ταξινόμηση, την ταύτιση και την χρονολόγηση των νομισμάτων.

Βιβλία από μελετητές, όπως ο H. Goltz (1526-1583), ο J. Vaillant (1632-1706), ο J. Pellerin (1684-1782), ο J. Eckhel (1739-1798) και ο D. Sestini (1750-1823) εκτός από τη σπουδαιότητα του περιεχομένου τους για την επιστήμη της Nομισματικής, έχουν ιδιαίτερη σημασία και ως αντικείμενα. Πρόκειται για πολύτιμες και σπάνιες εκδόσεις, αληθινά επιτεύγματα της τυπογραφικής τέχνης, προϊόντα γνωστών κέντρων της τυπογραφίας στη δυτική Eυρώπη.