Στο θερινό γραφείο του Ερρίκου Σλήμαν προσεγγίζεται η σχέση των ανθρώπων με το χρήμα σε διάφορες εποχές, όπως αποτυπώνεται σε έργα της φιλοσοφίας, της λογοτεχνίας και της ιστορίας.

Στις όψεις των νομισμάτων απεικονίζονται θέματα χαρακτηριστικά της εκδίδουσας αρχής και εύκολα αναγνωρίσιμα από τους χρήστες τους.

Στην τραπεζαρία της οικίας Σλήμαν εκτίθενται ενδεικτικά οι συλλογές των σημαντικότερων δωρητών του Νομισματικού Μουσείου.

H Pώμη εμφανίστηκε ως σημαντική δύναμη από τις αρχές του 3ου αι. π.X. και μέχρι τον 5ο αιώνα μ.Χ. η κυριαρχία και η επιρροή της επεκτάθηκε στο μεγαλύτερο μέρος του αρχαίου κόσμου.

Η Βυζαντινή αυτοκρατορία αποτέλεσε τη συνέχεια της Ρωμαϊκής στην Ανατολική Μεσόγειο, γεγονός που αποτυπώνεται και στη σταδιακή μετάβαση από το ρωμαϊκό στο βυζαντινό νόμισμα.

Στη Δύση οι Λαοί των Μεγάλων Επιδρομών έκοψαν νομίσματα τον 5ο αιώνα ακολουθώντας υστερορωμαϊκά και βυζαντινά πρότυπα. Στα μέσα του 8ου αιώνα τέθηκαν οι βάσεις του δυτικοευρωπαϊκού νομισματικού συστήματος, το οποίο μέχρι και το 12ο αιώνα χαρακτηρίζεται από την κυριαρχία του αργύρου.

Από το 16ο αιώνα η δημιουργία μεγάλων εμπορικών δυνάμεων στην Ευρώπη και η αφθονία πολύτιμων μετάλλων δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την έκδοση και κυκλοφορία πολλών και μεγάλων χρυσών και αργυρών νομισμάτων.

Οι φοίνικες που έκοψε ο Ιωάννης Καποδίστριας το 1828 ήταν τα πρώτα εθνικά νομίσματα του νέου ελληνικού κράτους. Η δραχμή, που πρωτοεκδόθηκε από τον ΄Οθωνα το 1832, αποτέλεσε τη βάση του ελληνικού νομισματικού συστήματος μέχρι να αντικατασταθεί από το ευρώ το 2002.

Η αίθουσα είναι αφιερωμένη στο Ιλίου Μέλαθρον, μια μνημειακή κατοικία στην καρδιά της Αθήνας του 19ου αιώνα, και στην ιδιαίτερη προσωπικότητα και αρχαιολατρία του πρώτου ενοίκου της, του Ερρίκου Σλήμαν

Στην αίθουσα των Εσπερίδων παρουσιάζεται η γένεση του νομίσματος, η μέθοδος κατασκευής του και η διάδοση της χρήσης του στον αρχαίο ελληνικό κόσμο. Τον 6ο αιώνα π.Χ. οι ελληνικές πόλεις-κράτη άρχισαν να εκδίδουν τα νομίσματά τους.

Η χρήση του νομίσματος διαδόθηκε στον τότε γνωστό κόσμο μέσω των ελληνικών αποικιών στη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο. Το τετράδραχμο της αθηναϊκής δημοκρατίας και το τετράδραχμο και ο χρυσός στατήρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου αποτέλεσαν τα «διεθνή» νομίσματα της κλασικής και ελληνιστικής εποχής λόγω της μεγάλης διάδοσής τους.

Στο Ιλίου Μέλαθρον, στην τραπεζαρία της οικίας Σλήμαν εκτίθενται οι συλλογές των σημαντικότερων δωρητών του Νομισματικού Μουσείου. Σημαντικές προσωπικότητες του ελληνισμού, πρίγκιπες από τη Ρωσία τραπεζίτες και έμποροι από την Αλεξάνδρεια και τη Μασσαλία, ευεργέτες του έθνους, πολιτικοί, επιστήμονες και άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών δεν έπαψαν να προσφέρουν στο Νομισματικό Μουσείο

Σκοπός της Επανέκθεσης είναι να παρουσιαστούν στους μελλοντικούς επισκέπτες του Μουσείου διακόσια εβδομήντα (270) σπάνια και όλως ιδιαίτερα και μοναδικά χρυσά, αργυρά και χαλκά νομίσματα, που απέκτησε πρόσφατα χάρη στη γενναιόδωρη δωρεά της οικογένειας Ανδρέα Μπούζα.

Στο θερινό γραφείο του Ερρίκου Σλήμαν προσεγγίζεται η σχέση των ανθρώπων με το χρήμα σε διάφορες εποχές, όπως αποτυπώνεται σε έργα της φιλοσοφίας, της λογοτεχνίας και της ιστορίας.